ورود
واکنش روزنامه اصولگرا به بازگشت تحریم ها؛ شورای امنیت عدالت را قربانی کرد | ناقضان تعهد نمی توانند شاکی شوند
خراسان نوشت: مکانیسم ماشه در عمل بیش از آن که ضامن حقوق باشد، به ابزاری سیاسی برای گروکشی قدرت‌های غربی تبدیل شده است. آنان با تکیه بر شکاف‌های حقوقی، به‌گونه‌ای عمل کرده‌اند که نتیجه نهایی از پیش تعیین‌شده باشد: بازگشت تحریم‌ها، فارغ از این که ...
روزنامه اصولگرای خراسان در یادداشتی به قلم هادی اسکندری، بازگشت تحریم‌ها علیه ایران در قالب «مکانیسم ماشه» را نمونه آشکار سیاسی‌کاری قدرت‌های غربی دانسته و تأکید کرده که حقوق بین‌الملل در این ماجرا قربانی منافع سیاسی شده است. به نوشته این روزنامه، مکانیزمی که قرار بود ابزاری برای تضمین اجرای برجام باشد، اکنون به حربه‌ای برای فشار و گروکشی علیه ایران بدل شده است.
خراسان با انتقاد از تروئیکای اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) می‌نویسد: «تروئیکای اروپایی با استناد به نقص قابل توجه ایران، ماشه را کشیدند. اما این پرسش جدی مطرح است: آیا خود آنها به تعهدات برجامی پایبند بوده‌اند؟ چگونه می‌توان پذیرفت کسانی که خود تعهداتشان را زیر پا گذاشته‌اند، امروز در جایگاه شاکی نشسته و حکم صادر کنند؟ این دقیقاً نقض اصل انصاف در حقوق بین‌الملل است: کسی که خود ناقض تعهد است، نمی‌تواند دیگران را به نقض محکوم کند.»
انتقاد از انفعال سازمان ملل
وزنامه خراسان با اشاره به اینکه شورای امنیت سازمان ملل نیز در این روند، بیش از پیش متهم به انفعال شده است؛ نوشت: «شورای امنیت، بی‌آنکه به ارزیابی دقیق از ابعاد انسانی تحریم‌ها بپردازد، صرفاً به بند‌های خشک قطعنامه ۲۲۳۱ استناد می‌کند. نتیجه چه بوده؟ محدودیت دارو و تجهیزات پزشکی، فشار طاقت‌فرسای اقتصادی بر خانواده‌های ایرانی و تضعیف حقوق بنیادین مردم.»
ابزار سیاسی، نه ضامن حقوق
این یادداشت تصریح می‌کند: «واقعیت این است که مکانیسم ماشه در عمل بیش از آن که ضامن حقوق باشد، به ابزاری سیاسی برای گروکشی قدرت‌های غربی تبدیل شده است. آنان با تکیه بر شکاف‌های حقوقی، به‌گونه‌ای عمل کرده‌اند که نتیجه نهایی از پیش تعیین‌شده باشد: بازگشت تحریم‌ها، فارغ از این که چه کسی واقعاً به تعهدات پایبند بوده و چه کسی نه.»
مخالفت روسیه و چین
خراسان با اشاره به رویکرد چین و روسیه تاکید که این اقدام مورد اجماع جهانی هم نبوده است. این روزنامه اصولگرا نوشت: «کشور‌هایی مانند چین و روسیه به صراحت اعلام کرده‌اند که بازگشت تحریم‌ها را مشروع نمی‌دانند و آن را فاقد مبنای حقوقی قلمداد می‌کنند. این موضع نشان می‌دهد که حتی در درون شورای امنیت نیز شکاف جدی بر سر تفسیر مکانیسم ماشه وجود دارد.»
زخم عمیق‌تر بی‌اعتمادی
در پایان این یادداشت آمده است: «امروز حقوق مردم و دولت ایران نه در محاسبات سیاسی E ۳ دیده می‌شود و نه در ملاحظات شورای امنیت. آنچه برجای می‌ماند، تحریم‌هایی است که بیش از هر چیز، زندگی عادی مردم را نشانه می‌گیرد. اگر جامعه بین‌المللی به دنبال صلح پایدار و امنیت واقعی است، باید به جای مجازات یک‌جانبه و سیاسی‌کاری، به اصل گفت‌و‌گو، انصاف و رعایت تعهدات متقابل بازگردد. در غیر این صورت، مکانیسم ماشه نه تنها صلحی به همراه نخواهد آورد، بلکه زخم بی‌اعتمادی را عمیق‌تر خواهد کرد.»
خراسان با انتقاد از تروئیکای اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) می‌نویسد: «تروئیکای اروپایی با استناد به نقص قابل توجه ایران، ماشه را کشیدند. اما این پرسش جدی مطرح است: آیا خود آنها به تعهدات برجامی پایبند بوده‌اند؟ چگونه می‌توان پذیرفت کسانی که خود تعهداتشان را زیر پا گذاشته‌اند، امروز در جایگاه شاکی نشسته و حکم صادر کنند؟ این دقیقاً نقض اصل انصاف در حقوق بین‌الملل است: کسی که خود ناقض تعهد است، نمی‌تواند دیگران را به نقض محکوم کند.»
انتقاد از انفعال سازمان ملل
وزنامه خراسان با اشاره به اینکه شورای امنیت سازمان ملل نیز در این روند، بیش از پیش متهم به انفعال شده است؛ نوشت: «شورای امنیت، بی‌آنکه به ارزیابی دقیق از ابعاد انسانی تحریم‌ها بپردازد، صرفاً به بند‌های خشک قطعنامه ۲۲۳۱ استناد می‌کند. نتیجه چه بوده؟ محدودیت دارو و تجهیزات پزشکی، فشار طاقت‌فرسای اقتصادی بر خانواده‌های ایرانی و تضعیف حقوق بنیادین مردم.»
ابزار سیاسی، نه ضامن حقوق
این یادداشت تصریح می‌کند: «واقعیت این است که مکانیسم ماشه در عمل بیش از آن که ضامن حقوق باشد، به ابزاری سیاسی برای گروکشی قدرت‌های غربی تبدیل شده است. آنان با تکیه بر شکاف‌های حقوقی، به‌گونه‌ای عمل کرده‌اند که نتیجه نهایی از پیش تعیین‌شده باشد: بازگشت تحریم‌ها، فارغ از این که چه کسی واقعاً به تعهدات پایبند بوده و چه کسی نه.»
مخالفت روسیه و چین
خراسان با اشاره به رویکرد چین و روسیه تاکید که این اقدام مورد اجماع جهانی هم نبوده است. این روزنامه اصولگرا نوشت: «کشور‌هایی مانند چین و روسیه به صراحت اعلام کرده‌اند که بازگشت تحریم‌ها را مشروع نمی‌دانند و آن را فاقد مبنای حقوقی قلمداد می‌کنند. این موضع نشان می‌دهد که حتی در درون شورای امنیت نیز شکاف جدی بر سر تفسیر مکانیسم ماشه وجود دارد.»
زخم عمیق‌تر بی‌اعتمادی
در پایان این یادداشت آمده است: «امروز حقوق مردم و دولت ایران نه در محاسبات سیاسی E ۳ دیده می‌شود و نه در ملاحظات شورای امنیت. آنچه برجای می‌ماند، تحریم‌هایی است که بیش از هر چیز، زندگی عادی مردم را نشانه می‌گیرد. اگر جامعه بین‌المللی به دنبال صلح پایدار و امنیت واقعی است، باید به جای مجازات یک‌جانبه و سیاسی‌کاری، به اصل گفت‌و‌گو، انصاف و رعایت تعهدات متقابل بازگردد. در غیر این صورت، مکانیسم ماشه نه تنها صلحی به همراه نخواهد آورد، بلکه زخم بی‌اعتمادی را عمیق‌تر خواهد کرد.»